ვინც აქ შემოდიხართ, მინდა გკითხოთ, თუ რა არის ყველაზე ძვირფასი თქვენთვის.
რა თქმა უნდა, მხოლოდ ერთი და ორი რაღაცის დასახელება არაა აუცილებელი.
გამიხარდება, თუ თქვენს აზრებს გამიზიარებთ :)

ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი არის:

* წუთები, როდესაც იმდენად ბედნიერი ვარ, რომ დრო ჩერდება.
* ოჯახის წევრები.
* მეგობრები.
* შეყვარებული.
* ხელოვნება (ზოგადად).
* თავისუფლება.
* სიყვარული - ნებისმიერი სახით გამოხატული.
* ბავშვები.
* სიკეთე - ნებისმიერი სახით გამოხატული.
და კიდევ უამრავი რამ.

ბანალურობას ვერსად გავექეცი, მაგრამ რაც ახლა სპონტანურად დაფიქრებისას ჩამოვაყალიბე, ესაა.

გული მტკივა იმის გამო, რომ ბოლო ხანების აქციებზე ამდენი გასაცოდავებული, ცხოვრებისგან დაღლილი ადამიანი მიჰყავთ და იმედს უნერგავენ. იმაზე მეტი საშინელება არაა, ვიდრე ბედისგან ისედაც დაჩაგრული და მრავალომგამოვლილი ადამიანების იმედით სპეკულაცია.
ქართველი ( და არა მარტო) პოლიტიკოსები, ერთეულების გამოკლებით, ერთმანეთზე ბინძურები არიან. და საერთოდ, პოლიტიკა ყველაზე ბინძური რამაა.
ადამიანები მეცოდებიან. ისინი, ვისაც პოლიტიკოსების იმედი აქვს - მიშისტებიც და ოპოზიციის მომხრეებიც.
მე ახალგაზრდა ვარ და კიდევ ბევრი რამის გაკეთება შემიძლია საიმისოდ, რომ ცხოვრების პირობები გავიუმჯობესო - მეტი დრო და შანსი მაქვს. რა უნდა ქნას მოხუცმა, უნარშეზღუდულმა ადამიანმა ან ქუჩის ტოქსიკომანმა ბავშვმა?
არცერთი პოლიტიკოსის მმართველობის შემთხვევაში გადაიჭრება ის უამრავი სოციალურ-მორალური პრობლემა, რომელიც ყოველდღე არაერთხელ გვხვდება ჩვენს გარშემო. ნუ, ცხოველების და ბუნების დაცვაზე საერთოდ არაფრის თქმა ღირს, მაინც მეორეხარისხოვანად აღიქვამს თითქმის ყველა.

მტკივა, ძალიან მტკივა ეს ყველაფერი :(

მიუხედავად იმისა, რომ მუსიკა ძალიან მიყვარს, აქ სულ 1-2-ჯერ დავდე ჩემთვის საყვარელი სიმღერები და ისიც უბრალოდ თემატურად შეესაბამებოდა ჩემს იმჟამინდელ განწყობას.
გადავწყვიტე, დღეიდან უფრო ინტენსიურად გაგაცნოთ ჩემთვის საყვარელი მელოდიები და კლიპები.
ორი დღეა, ეს სიმღერა ამეკვიატა. პირველად შარშან დეკემბერში მოვისმინე, უფრო სწორად, მიუნჰენის "Hardrock Cafe"-ში, დიდ ეკრანზე, კლიპი გაიჩითა და მაშინვე მომეწონა. მანამდე "avanged sevenfold" მხოლოდ სახელით ვიცოდი და ამ სიმღერიდან გამომდინარე დავინტერესდი. ვიფიქრე, თბილისში რომ დავბრუნდები, მათ მუსიკას მოვიძიებ-მეთქი, მაგრამ ჩემი გულმავიწყობიდან და რაჭველობიდან გამომდინარე გუშინდლამდე ვერ მოვაბი თავი :P სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს : )
5-6 სიმღერას მოვუსმინე და ეს მაინც ყველაზე მელოდიური და შთამბეჭდავი მომემჩვენა. კლიპი ბევრი არაფერია, მაგრამ მელოდია და ტექტსი მომწონს. იგრძნობა "Guns 'N Roses"-ის და სხვადასხვა ცნობილი hard rock ჯგუფების გავლენა, მაგრამ მიუხედავად ამისა, მაინც ორიგინალურია.
მოისმინეთ და თუ სურვილი გექნებათ, თქვენი აზრებიც დააფიქსირეთ :)
ამ ლინკზე შეგიძლიათ კლიპი და ტექსტი ერთდროულად ნახოთ:
http://www.lyricsmode.com/lyrics/a/avenged_sevenfold/seize_the_day.html

ეს დღეები სულ მინდოდა მოვსულიყავი და ბევრი რამ დამეწერა. სხვადასხვა აზრები, განცდები, ემოციები და პატარ-პატარა ისტორიები.
ბოლო დღეებია საშინლად გაციებული ვარ და იძულებითი შინაპატიმრობა მიწევს. თან ისეთი საშინელი ამინდები დაემთხვა, რომ ნამდვილად სახლში ყოფნა სჯობდა. ახლა უკეთესაც ვარ და ხვალიდან ისევ ვუბრუნდები ჩვეულ ცხოვრებას.
რეჟიმი მაინც ვერ მოვიწესრიგე, მაგრამ ამწუთას ეს მაინცდამაინც არ მაღელვებს. ერთადერთი, რაც მინდა, ორშაბათიდან სამსახურის საქმეებზე სიარულისთვის თავის მობმაა.
1 კვირის წინ მობილური მომპარეს. დამენანა უამრავი ნომერი და სმს. ჯერ არსებობს პოვნის შანსი, მაგრამ თუნდაც ვიპოვო, მთელი ღირებული ინფორმაცია ამოშლილი იქნება :( არაუშავს, ამ ამბავს ძალიან ჩვეულებრივად ვუყურებ, ფაქტიურად აღარ მანაღვლებს. მთავარია, ყველა, ვინც ჩემთვის ძვირფასია, ჯანმრთელი და შეძლებისდაგვარად ბედნიერი იყოს, სხვას არაფერს ვჩივი :)