ეს დღეები სულ მინდოდა მოვსულიყავი და ბევრი რამ დამეწერა. სხვადასხვა აზრები, განცდები, ემოციები და პატარ-პატარა ისტორიები.
ბოლო დღეებია საშინლად გაციებული ვარ და იძულებითი შინაპატიმრობა მიწევს. თან ისეთი საშინელი ამინდები დაემთხვა, რომ ნამდვილად სახლში ყოფნა სჯობდა. ახლა უკეთესაც ვარ და ხვალიდან ისევ ვუბრუნდები ჩვეულ ცხოვრებას.
რეჟიმი მაინც ვერ მოვიწესრიგე, მაგრამ ამწუთას ეს მაინცდამაინც არ მაღელვებს. ერთადერთი, რაც მინდა, ორშაბათიდან სამსახურის საქმეებზე სიარულისთვის თავის მობმაა.
1 კვირის წინ მობილური მომპარეს. დამენანა უამრავი ნომერი და სმს. ჯერ არსებობს პოვნის შანსი, მაგრამ თუნდაც ვიპოვო, მთელი ღირებული ინფორმაცია ამოშლილი იქნება :( არაუშავს, ამ ამბავს ძალიან ჩვეულებრივად ვუყურებ, ფაქტიურად აღარ მანაღვლებს. მთავარია, ყველა, ვინც ჩემთვის ძვირფასია, ჯანმრთელი და შეძლებისდაგვარად ბედნიერი იყოს, სხვას არაფერს ვჩივი :)