~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
undefined
undefined
ნახევარი საათია, რაც სამსახურიდან მოვედი. როცა გამოვედი, წვიმა იწყებოდა. მერე ფეხით წავედი მარშრუტკის გაჩერებამდე საკმაოდ დიდ მანძილზე და ამ დროს დასცხო. ერთი საათი გზაში ვიყავით, საშინელი საცობები იყო ყველგან. სანაპიროზე მანქანები ტროტუარებზეც დადიოდა :))) აიპოდი რომ არ მქონოდა, ალბათ გავგიჟდებოდი. ვუსმენდი ჯეფ ბაკლის, თრევისს, მორისეის და თან მარშრუტკის ფანჯრიდან ვუყურებდი ნიაღვრებიან ქუჩებს, ადამიანებს... თან ვფიქრობდი.
ისე ვეჭიდები პოზიტივს, როგორც წყალწაღებული ეჭიდება ხავსს. არ დავთმობ არავითარ შემთხვევაში! არაფერს და არავის მივცემ იმის საშუალებას, რომ განწყობა გამიფუჭოს, მათ შორის საკუთარ თავსაც ვგულისხმობ. მეგი, ჭკვიანად თუ არ იქნები და ნერვებს თუ მომიშლი, ცუდ დღეში ჩაგაგდებ. ძილის წინ წკიპურტებსაც მივირტყამ. პეპის შველოდა ხოლმე ეს მეთოდი და იმედია, ჩემზეც იმოქმედებს.
მიხარია, რომ ვმუშაობ და მოდუნების საშუალება არ მაქვს. ვიცი, რომ ორშაბათიდან პარასკევის ჩათვლით უნდა ავდგე დილას და სამსახურში წავიდე. იქ მელოდება საქმე, რომელიც ჩემგან კონცენტრირებას ითხოვს და შესაბამისად, ფაქტიურად აღარ მრჩება დრო, სხვა რაღაცეებზე ვიფიქრო.
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
5 მოსაზრება:
და იფიქრე შენც... კარგი რამეა ფიქრი....
არადა მეგონა მარტო იყავი ^^
mec minda mushaobaa((( kaia roca dakavebuli xar :)
Kommentar veröffentlichen